Ne filmin vizatimor, Monsters...

[Uriel]

Ne filmin vizatimor, Monsters, INC flitet per nje bote perbindeshash. Dy personazhet kryesore jane punetore te fabrikes kryesore qe furnizon gjithe vendin me rryme elektrike. Por si prodhohet kjo energji?
Ata kishin pershtatur nje teknologji ku hynin ne dhomat e femijeve te botes njerezore dhe i trembnin. Femijet bertisnin dhe perbindeshat transformonin thirrmat ne energji.
Ky eshte nje paralelizem simbolik me ate cka Deep State ben me gjakun e femijeve.
Terrorizmi i femijeve ne forma te ndryshme nxit prodhimin e Adrenochromit ( adrenaline e oksiduar) e cila perdoret per rini dhe vitalitet prej tyre.)

 

[Exp]

Ne filmin vizatimor, Monsters, INC flitet per nje bote perbindeshash. Dy personazhet kryesore jane punetore te fabrikes kryesore qe furnizon gjithe vendin me rryme elektrike. Por si prodhohet kjo energji?
Ata kishin pershtatur nje teknologji ku hynin ne dhomat e femijeve te botes njerezore dhe i trembnin. Femijet bertisnin dhe perbindeshat transformonin thirrmat ne energji.
Ky eshte nje paralelizem simbolik me ate cka Deep State ben me gjakun e femijeve.
Terrorizmi i femijeve ne forma te ndryshme nxit prodhimin e Adrenochromit ( adrenaline e oksiduar) e cila perdoret per rini dhe vitalitet prej tyre.)

Çështja e frikës në përgjithësi, dmth që fëmijët të kenë frikë nuk është detyrimisht diçka e keqe. Dhe nëse përbidëshat apo monstrat shfaqen nëpër filma si të tillë, dmth të frikshëm edhe të shpifur, jam shumë dakort. Pasi ajo është detyra e tyre, dhe ne pastaj t'i vrasim dhe copëtojmë.

Për mua në të rrezikshme janë filmat ku përbindëshi paqitet si mik edhe si shok, sikur është njëlloj si njeriu. Madje akoma vampirë, magjistarë dhe gjëra vërtet të shpifura normalizohen dhe tjetërsohen. Njeriu tani më shumë se kurrë ka nevojë për të vërteta, ashtu siç janë dhe jo siç dëshirojnë t'i paraqesin.
Dhe këtë më në fund e kam kuptuar sesi bëhet, është shumë e thjeshtë. Filmi, (qoftë për fëmijë apo për të rritur), promovon, mbron pothuajse gjithmonë personazhin kryesor, protagonistin, e saj dhe bën që edhe ti ta shikosh historinë nëpërmjet syve të tij, të justifikosh gabimet e tij, të kesh empati dhe keqardhje akoma kur kryen veprime të tmerrshme.
Pra nëse protagonisti është një person që vjedh banka, ti pothuajse automatikisht je me atë paçka se ai gjuan me gruashz një plak dhe një grua, paçka se vjedh një thes me para dhe vret dy policë, në fund do ja falësh të gjitha dhe do gëzohesh që ai i shpëtoi kapjes dhe tani është në Havai duke pirë Martini.
Nëse protagonisti është polici po ti do gëzohesh kur polici do e kapë kriminelin, dhe do mërzitesh kur ai plagoset.
Pra në shumicën e rasteve sekreti është cili është protagonisti.

 

[Uriel]

frika eshte nje ndjesi e domosdoshme per njeriun, nje instikt mbrojtes. Ekstremitetet e saj jane problematike dhe aspak te shendetshme.

 

[Dr. Luka]

frika eshte nje ndjesi e domosdoshme per njeriun, nje instikt mbrojtes. Ekstremitetet e saj jane problematike dhe aspak te shendetshme.

Me këtë jam edhe unë plotësisht dakord. Dhe sidomos kur kemi të bëjmë me fëmijë.