Filmi i fundit që keni parë...
- Temë e filluar Shefi
- Start date
Zhan D’Ark
Ushtar i lartë
- Regjistruar
- 17 Dhjetor 2023
- Komente
- 1,171
- Reagimet
- 1,024
- Regjistruar
- 12 Shkurt 2018
- Komente
- 9,660
- Reagimet
- 6,517
Është një film ku dy vellezët njëri kriminel dhe tjetri jo, fillojnë të grabisin disa banka në sasi të vogla parash për të paguar një borxh që ferma e prindërve të tyre i kishte bankës. Dhe këtë e bëjnë sepse në tokën e tyre është zbuluar burim nafte.
Kuptohet që situta del jashtë kontrollit dhe ka viktima, vëllai kriminel e merr përsipër dhe sakrifikohet që të shpëtojë tjetri. Përpara se afati i pagesës të skadojë bëhet pagesa, dhe pronësia e fermës kalon tek fëmijët në një trust të cilin ja japin qëllimisht bankës që vodhën që ta menaxhojë. Edhe pse banka e humbi konfiskimin e pronës ngaqë pagesa u krye në momentin e fundit, nuk i intereson shumë të merret me investigimin e grabitjes pasi e quan çështje të mbyllur ngaqë i intereson të menaxhojë trustin.
Si thua ja vlen ta shohësh?
- Regjistruar
- 22 Janar 2018
- Komente
- 2,113
- Reagimet
- 1,357
- Regjistruar
- 12 Shkurt 2018
- Komente
- 9,660
- Reagimet
- 6,517
I couldn't help it, I had to watch this one.
I didn't know this Checco Zalone, he is the Italian version of the Greek actor
you know, Stathi
because in all his movies he was using his real name...
a little bit of cultural Marxism is an understatement.
This movie is full blown cultural Marxist garbage, not quite funny and painful to watch.
Overall the movie plot is kinda funny, it had the potential to be an epic movie
but it failed to do so.
The highlight of the movie is, and I quote
"quanti vafancuni inutilli ho detto nella mia vita"
also
when the illegal aliens waiving their diplomas
makes a good meme for
(the doctors and engineers are coming to Europe : Angela Merkel)
The movie starts with
The happy African and the miserable Italian
(Reminds me of the popular Twitter page name White Guys are stupid in the commercials)
Our hero is
the lazy, stupid, low energy, straight white guy
who is in a disastrous situationship
with a woman that can't wait to find the new excitement while he is home babysitting the little bastards...
he is only good for jerking off wild animals,
and donating his life earnings to the people who hate him and one day with come to destroy his country.
Unfortunately this is how the movie ends
and even the Dottoressa,
this pretty strong independent career woman
past her prime with no family, no husband no kids
gets emotional when she is paying from her own pocket,
for some random kids that don't care about her and her kind and in the future will call her the R word and probably rob her...
reminds me the reality of the west right now.
&&
of course the little white kid is supposed to be atheist one
then
It goes on with the Hollywood myth of
the noble and sage savage nonwhite man
&&
the kindness, the playfulness and the friendliness of the cannibal tribes...
&&
blacks are special people who have magical powers, they read minds
it continues with the
triple digit body-count, mud-shark white single mother
and her heavily diverse modern and open family
(These ones actually thank God are super rare but it is part of the agenda of what the model of the modern white women should be)
the only couple that gets married is the biracial homo one
for some reason lets not forget the holocaust
The movie ends with Mamma Africa song but Africa is a stepmom to us, and stepmoms never love you
These movies are not funny anymore we had enough of this crap. They are offensive to say the least, 15 years ago I probably would have laughed, not so much now. This is the gradual programing and brainwashing they have been doing for decades through the movies and modern art
This Checco guy is a soyboy version of Adriano Celentano
(Quo Vado = Dove sto andando)
Una cosa e' certa, Checco e' cornuto e non sa dove andare!
Ma va a cacare Checco!
A Stronzo!
Julius
Ushtar me eksperiencë
- Regjistruar
- 27 Shkurt 2018
- Komente
- 171
- Reagimet
- 156
Ciao belli!
Duke i qendruar temes se kinematografise italiane, ky eshte titulli i filmit te fundit qe kam pare.
Per ne te rritur me kulturen dhe kinematografine italiane te viteve 80-90 (Adriano Celentano, Ornela M*tti, Roberto Begnini, Francesco Nutti and co), me duket nje udhetim ne kohe per te pare si ka evoluar kultura e kinematografise italiane.
What are italians up to nowadays anyway?
(Spoilers)
Filmi duket nje mikro zoom in ne disa ceshtje te rendesishme te realitetit italian.
Kryesisht ne film, trajtohet diferenca midis jugut dhe veriut te Italise per nje brez te ri italianesh qe ne mase moren persiper te migronin nga jugu ne veri me destinacionin final Milanon! La nuova terra promessa, tha.
Skena e bashkengjitur me siper eshte hapja e siparit te filmit, aty ku behen llogarite finale dhe i jepet pergjigje pyetjes: e come se ne andata?
Pergjgjen finale e jep qe ne fillim Marisa: una minchia, una minchia proprio.
Ndersa vazhdimi i filmit eshte pergjigja e pyetjes tjeter: e come mai?
Nepermjet kendveshtrimit te dy te rinjve me origjine nga jugu i Italise, me perzgjedhje te ndryshme persa i perket te ardhmes se afert te secilit. Njeri prej te dyve vendos te migroje ne Milano, ndersa tjetri preferon te rrije ne vendlindje. Fati do i beje perseri bashke pas shume vitesh, ku Pio i rikthyer per te vleresuar nje oferte per financim te nje projekti nga komuna e tij e lindjes, do te takohet perseri me shokun e tij te femijerise, Amadeon.
Perplasja fillestare e dy personazheve kryesore eshte e paevitueshme. Njeri ka ngelur provincial, ndersa tjetri eshte veshur me mantelin kozmopolitan qe ofron Milano. Me tej, konflikti i le vend miqesise se rilindur mes te dyve kur te dy perjetojne Milanon secili sipas personalitetit te vet.
Me pas, vjen nje moment qe filmi "budallallepset" disi dhe - per mua te pakten behet pak i veshtire per tu ndjekur ne vijim. Ne fakt, skena me e bukur e filmit eshte fatkeqesisht ajo e hapjes.
Megjithate, ne nivelin analitik, eshte interesante se ne film jepet nje pershkrim relativisht i sakte i asaj qe po ndodh me metropolet pothuajse kudo ne boten e zhvilluar perendimore.
Konkluzioni: Milano eshte shnderruar ne nje realm distopik, i amerikanizuar ne kulm, ku i ka humbur sensi i perkatesise lokale-nacionale. Eshte kthyer ne nje vend ku rrogat jane nominalisht te larta dhe kosto e jeteses po ashtu.
Vlera e reale e filmit eshte te venia ne pah e nje fenomeni mbare-global ne boten perendimore: diferenca e jeteses dhe kultures nga metropoli te provinca, pare me syze italiane.
Duke i qendruar temes se kinematografise italiane, ky eshte titulli i filmit te fundit qe kam pare.
Per ne te rritur me kulturen dhe kinematografine italiane te viteve 80-90 (Adriano Celentano, Ornela M*tti, Roberto Begnini, Francesco Nutti and co), me duket nje udhetim ne kohe per te pare si ka evoluar kultura e kinematografise italiane.
What are italians up to nowadays anyway?
(Spoilers)
Filmi duket nje mikro zoom in ne disa ceshtje te rendesishme te realitetit italian.
Kryesisht ne film, trajtohet diferenca midis jugut dhe veriut te Italise per nje brez te ri italianesh qe ne mase moren persiper te migronin nga jugu ne veri me destinacionin final Milanon! La nuova terra promessa, tha.
Skena e bashkengjitur me siper eshte hapja e siparit te filmit, aty ku behen llogarite finale dhe i jepet pergjigje pyetjes: e come se ne andata?
Pergjgjen finale e jep qe ne fillim Marisa: una minchia, una minchia proprio.
Ndersa vazhdimi i filmit eshte pergjigja e pyetjes tjeter: e come mai?
Nepermjet kendveshtrimit te dy te rinjve me origjine nga jugu i Italise, me perzgjedhje te ndryshme persa i perket te ardhmes se afert te secilit. Njeri prej te dyve vendos te migroje ne Milano, ndersa tjetri preferon te rrije ne vendlindje. Fati do i beje perseri bashke pas shume vitesh, ku Pio i rikthyer per te vleresuar nje oferte per financim te nje projekti nga komuna e tij e lindjes, do te takohet perseri me shokun e tij te femijerise, Amadeon.
Perplasja fillestare e dy personazheve kryesore eshte e paevitueshme. Njeri ka ngelur provincial, ndersa tjetri eshte veshur me mantelin kozmopolitan qe ofron Milano. Me tej, konflikti i le vend miqesise se rilindur mes te dyve kur te dy perjetojne Milanon secili sipas personalitetit te vet.
Me pas, vjen nje moment qe filmi "budallallepset" disi dhe - per mua te pakten behet pak i veshtire per tu ndjekur ne vijim. Ne fakt, skena me e bukur e filmit eshte fatkeqesisht ajo e hapjes.
Megjithate, ne nivelin analitik, eshte interesante se ne film jepet nje pershkrim relativisht i sakte i asaj qe po ndodh me metropolet pothuajse kudo ne boten e zhvilluar perendimore.
Konkluzioni: Milano eshte shnderruar ne nje realm distopik, i amerikanizuar ne kulm, ku i ka humbur sensi i perkatesise lokale-nacionale. Eshte kthyer ne nje vend ku rrogat jane nominalisht te larta dhe kosto e jeteses po ashtu.
Vlera e reale e filmit eshte te venia ne pah e nje fenomeni mbare-global ne boten perendimore: diferenca e jeteses dhe kultures nga metropoli te provinca, pare me syze italiane.
Ja dhe disa tema interesante
- Çuçuritje 2024
- 6,300
- 571
- Çuçuritje 2023
- 12,803
- 1,318
- Çuçuritje 2022
- 5,908
- 267
- Çuçuritje 2021
- 18,044
- 688
- Çuçuritje 2020
- 7,297
- 303